Dag 5 naar Namen

5 augustus 2020 - Linter, België

Lekker geslapen en goed gegeten dus klaar om fris op weg te gaan. Het lijkt er op dat mijn achillespees de oorlogsverklaring heeft ingetrokken. Laten we hopen dat het zo blijft. Ik loop niet meer dan 15 - 20 km. vandaag omdat ik een stuk met de bus of de trein zal moeten gaan omdat Namen verder dan 40 km. ver is. Er was echter geen andere slaapplaats te krijgen. Iedereen is als de dood voor Corona. Voor mij lijkt het hier allemaal veel angstiger voor de mensen, voor de wat oudere mensen bedoel ik dan. Maar ja het is niet anders. Ik moet voor morgen nog een slaapplaats zoeken in Dinant op een afstand die gewoon te lopen is want ik hoop dat dit de laatste keer is dat ik met het OV moet. Voor vrijdag heb ik een plaats gereserveerd in Mazee bij een pelgrimopvang. Daarna ben ik bijna het land uit. Heb er zin in vandaag. Laat vanmiddag nog van me horen.

Sjors heeft me opgehaald in Tienen omdat ik nog een paar handtekeningen moest zetten voor de zaak. Hij heeft me naar Namen gebracht waar we meteen maar op een terrasje zijn gaan zitten en een lekkere salade hebben gegeten. Dit scheelt me uren bussen en treinen want dat is in deze streek wel een probleempje en de afstand van 40 kilometer is voor mij vandaag niet te halen. Was dus een prettige verassing. 

Met Sjors in Namen

Daarna heeft hij me ergens op 3 kilometer van mijn slaapadres afgezet waar een terras was en ik nog een tijde kon doorbrengen. Ik kon eigenlijk pas om 5 uur bij Jean et Therese terecht. Ik stond er echter toch om 3 uur aan de deur en ik was welkom. Het is een prachtig zeer ruimtelijk huis met hoge plafonds en een grote tuin. Zeer gastvrije mensen die ook een slaapplaats voor morgen wisten toen ik zei dat ik morgen bij Dinant wilde overnachten. Beetje vreemd was dat want ik ging deze mensen bellen en de man nam op en zei dat ze vol zaten. Ik vond toen een b&b in Dinant. Ik zat met mijn vinger boven de knop om te boeken en toen belde de vrouw terug dat er wel paats was voor mij. Dus dat is ook geregeld. Wel ewn leuk feitje vond ik dat ik zei dat ik geen Frans sprak. Dat vond ze geen probleem en toen vertelde ze me vrolijk in het Frans dat ik dus de kamer kreeg inclusief avondeten en een ontbijtje, of ik het daar dan mee eens was. Alles in het Frans en ik verstond het en ik kon het bevestigen. Dat was een panieksituatie die heel grappig uitpakte. Ik heb 2 x een Franse cursus gedaan en ik ben het echt 2 x helemaal vergeten en nu iedereen toch maar Frans met me spreekt komt het weer een beetje bovendrijven.  Heel erg leuk die momenten dat je je geen raad weet wat te zeggen en dat we elkaar toch op de een of andere manier verstaan. 

Vandaag dus slechts 10 kilometer gelopen. Achillespees blijft voorlopig toch een probleem maar ik kan er wel lang mee lopen. Het ziet er een beetje krakkemikkig uit maar ik kom vooruit al is het moeizaam en langzaam. Ik vermoed dat dit nog wel even kan duren maar ga ervan uit dat het wel weer goed zal komen zodat ik in ieder geval binnenkort weer normaal loop. Ik ben vandaag de eerste pelgrim tegen gekomen langs de Maas. Ik sprak hem meteen aan en heb maar heel even met hem staan praten. Het was een kerel van 25 jaar die uit Zwolle kwam. Stevig doorliep en bij mensen in de tuin sliep. Hij had een tentje en een website waarop vermeld stond bij welke particulieren je je tent in de tuin mocht zetten. Nog nooit van gehoord, maar je kan ook te paard of met een ezel gaan lopen en op heel veel plaatsen onderdak krijgen. Staat ook bij de overnachtingadressen voor pelgrims vermeld of er accomodatie is voor een paard of een ezel. Maar ja ik ben nog geen pelgrim te paard of met een ezel tegengekomen maar ik denk dat ik dat nog ga meemaken komende maanden. De rest van de middag heb ik vrij. Wel kon ik mee de tuin opknappen en palen zagen als ik dat wilde. Aangezien deze 65 jarige Belg er zeer patent uitzag en ik hem 50 x fitter dan mezelf inschat heb ik hartelijk bedankt en zei dat ik meer een persoon was die verzorgd moest worden en niet tot de werkende klasse behoorde. Maar dat ik wel alles beter weet en desgevraagd uitstekende adviezen kon geven. Dit alles wel in het Engels want Jean spreekt dat gelukkig goed en hield wel van een beetje humor. Daarna hebben we nog een koud glas water gedronken en ben ik dit op gaan schrijven en Jean ging weer aan het werk in de tuin. We eten om half zeven en ik heb de tijd om lekker te relaxen en mijn zonden te overdenken in dit prachtige huis. Ik ben tenslotte een vermoeide pelgrim. A demain.

Foto’s

3 Reacties

  1. Margareth:
    5 augustus 2020
    Beetje jaloers op Sjors 😒
  2. Nico Pluijmers:
    5 augustus 2020
    Ik mis jou ook.
  3. Margareth:
    5 augustus 2020
    🥰🥰