Dag 3 naar Diest

Ja, zoals je kon zien op de video was het niet geweldig deze tweede dag. Maar ja hoe het ook zal gaan, ik pieker er niet over om deze tocht af te breken. Dat zal ik mezelf nooit vergeven, alleen als het echt niet anders kan om wat voor goede reden dan ook. Deze dag begon wonderlijk. Ik heb bijna niet kunnen slapen van de spierpijn en nadat ik ongeveer 1 kilometer had gelopen leek het grotendeels voorbij. Geen last meer. Al snel werd ik vanmorgen door een jonge man aangesproken die de Jacobschelp op mijn rugzak zag. Hij vertelde me dat hij dit jaar vanuit Leopoldsburg op 22 januari vertrok naar Santiago de Compostella. Na 2 maanden kwam hij in Spanje en toen kwam de lockdown. Hij kreeg 2 dagen om het land te verlaten. Nu lukte het hem niet meer om dit jaar nog de Camino in Spanje te lopen. Hij wenste me veel geluk op mijn reis en een behouden aankomst. Ik heb een foto van hem genomen maar ben vergeten zijn naam te vragen.

Ik ga weer lopen en maak eind van de dag mijn verhaal af.

Om 4 uur op camping De Halve Maan in Diest gearriveerd. 27,1 kilometer op de teller. Wauw dat had ik echt niet verwacht. Ik ben hier zonder problemen in 5 uur en 45 minuten echte looptijd naar toe gelopen. Sta ik wel een beetje van te kijken omdat ik dacht met die rugzak hooguit 4 km. per uur te halen. Maar goed, het is zonder enig ongemak gegaan en ik ben er erg blij mee. Trouwens moet ik ook vermelden dat het landschap begint te glooien. Ik heb een prachtige wandeltocht door de natuur gehad en de keer dat ik door de bebouwde kom liep kwam ik een terras tegen om te rusten. Er zijn twee trekkershutjes hier. Mijn buurvrouw was hier al met haar 2 kleinkinderen en ik werd meteen uitgenodigd om iets te drinken en om mee te eten. Dat was heel leuk en nu moet ik een slaapplaats voor morgen gaan regelen. Daarna ga ik een stukje wandelen in Diest, een prachtige vestingstad. Prettige avond gewenst.