Dag 23 naar Rome (rustdag)

Een rustdag is eigenlijk een vrij saaie aangelegenheid. Ik heb op mijn reis nog geen druppel regen gezien. Dat is best wel zeldzaam op weg door Duitsland en Oostenrijk. Vandaag is het echter een regenachtige dag. Wel hoge temperaturen maar steeds buien. Morgen wordt het echter mooi weer. Kom ik er weer goed vanaf. 

Deze ochtend heb van 8 tot 10 uur op de veranda gezeten. Het is een prachtige plaats en je zou het zo in Toscane kunnen plaatsen.

Nou ja, vanaf het middaguur heb ik me kunnen vermaken met de Formule 1 en het hele circus eromheen. Het was dus een goede dag want onze Max pakte de overwinning. Geweldig.

Dit hotel heeft geen restaurant dus ik moet maar zien waar ik aan mijn eten Kom. Gisterenavond liep ik een barretje in waar ook een kleine vitrine met eten stond. De aardige eigenaresse was al zo goed om te zeggen dat ik beter ergens anders kon gaan eten. Ik zag echter iets van rijst met wat groenten en bestelde dat. Ook bestelde ik een glas rode wijn en dat vond ze wél een goed idee. Ik vroeg haar maar te kiezen want ik had er geen kaas van gegeten. Nou wil het geval dat ze sommelier was en alles van wijn wist. Ik kreeg inderdaad een lekker wijntje en meteen het bordje rijst. Ze had het uit de verpakking gehaald en op een bord gedaan. Er was geen magnetron. Ik heb dus gewoon een koud bord rijst gegeten en had het idee dat de hele kroeg mij uit zat te lachten. 

U zou nu de indruk kunnen krijgen dat het communiceren met Italianen me goed afgaat. Maar ik geloof niet dat er van de vijftien aanwezigen iemand was die Engels sprak, op één dame na. Die kwam me te hulp toen ik probeerde eten te bestellen. Ze had als jongeling door Europa gereisd en zij nam de taak van tolk op zich. Ze zag mijn fiets en vroeg hoe lang ik al onderweg was. Ik vertelde haar dat ik op weg was naar Rome en misschien nog wel verder. Hier eerst even een foto van 2 klanten en de eigenaresse (midden) van de bar. De tolk staat rechts.

Het lachen in de bar ging niet over het koude eten maar dat ik zo gek was om zo lang te gaan fietsen. De eigenaresse vroeg of het smaakte en ik vertelde haar eerlijk dat dit echt wel de slechtste maaltijd was waar ik ooit voor betaald heb. De tolk moest dat allemaal vertalen en iedereen was het wel met me eens. De eigenaresse was niet beledigd maar schoot in de lach en zei dat ze naar de wijn vroeg. Die was lekker zei ik. Ze schonk me nog een ander wijntje in en vroeg me te proeven. Zij was tenslotte sommelier. Het werd een erg hilarische boel, maar de meeste lol ontging me. Ik werd gered omdat Margareth me belde en getuige was van de hilariteit.

Vandaag was ik maar naar de plaatselijke snackbar gegaan in de hoop op een iets betere maaltijd. Ik heb daar ook een smakeloze diepvriesmaaltijd gehad. Ik zag dat ze ook broodjes verkochten en heb voor vanavond 2 broodjes besteld. Wat eten betreft is dit een waardeloos plaatsje. Ik ben dus in Badia Polesine. Ik geloof dat ik dat gisteren ook al gemeld heb. Na de race ben ik in slaap gevallen in mijn kamer met heerlijke airco en daarom ben ik wat laat met mijn bericht. 

Ik zal blij zijn als ik morgen weer weg  mag. Ik ben van plan om voor 8 uur te vertrekken. In de hoop dat ik betere maaltijden vind dan hier.

Ik wens jullie nog een fijne avond.