Dag 21 naar Rome (62 km.)

De dag begon erg vermoeiend. Om uit Bardolino aan het Gardameer weg te komen moest ik eerst mijn fiets over een paar bergen duwen. Omdat ook het ontbijt pas om 8 uur was ben ik later dan normaal vertrokken. Maar in het eerste uur heb ik niet meer dan 10 km. gedaan. Ook was het bloedheet en moest ik toch echt wel elk 1,5 uur drinkpauzes houden. Bij deze hitte is het echt overheerlijk om een groot glas vol met ijsblokjes en mineraalwater te drinken. Alles als het maar koud is. Na de eerste 12 km. wordt het vlakker en zie ik de bergen verdwijnen. Ik denk dat ik ze morgen niet meer zal zien. Dus hier nog een foto van die prachtige bergen die zachtjes aan kleiner worden.

Bij mijn tweede stop was het tijd om te eten. Ik dacht dat ik een smoothy met vruchten en gehakt ijs bestelde, maar ik kreeg een milkshake. Google translate erbij gehaald en ik kon inderdaad gaan genieten van mijn milkshake. Hij was trouwens heerlijk, maar niet echt dat fruithapje wat ik in gedachten had. Daarna een bord vol zuurkool, worst en aardappelen en een bak mosterd. Terwijl ik een salade besteld had. De ober, een ventje van een jaar of zestien, keek een beetje beteuterd en wist niet wat te doen. Dus zei ik dat hij het maar gewoon nog eens moest proberen om me een salade te brengen, ik had de tijd. Uiteindelijk moest de baas (papa) erbij komen en die draaide de zaak zo dat ik niet duidelijk gesproken had. Toen ik hem vertelde dat ik alleen het woord salade had gezegd wist hij ook niet meer hoe hij me dat bord eten kon aansmeren. Hij kwam met de rekening voor de milkshake en wenste me boos het beste, denk ik.

Dus stond ik op een schoof een meter verder aan tafel bij de buurman alwaar ik een heerlijke salade kreeg. De ober die dat hele gedoe gevolgd had. Hield het bord omhoog naar zijn buurman en zei SALADE. Het was erg lachwekkend allemaal en even later kwam de man die me weggestuurd had ter verontschuldiging nog een of ander geel borreldrankje brengen. De ober vertaalde en de man zei dat hij te weinig geduld had met zijn zoon als hij fouten maakte en dan onredelijk werd. Toch knap gedaan van hem en ik zei dat ik respect voor hem had omdat het moeilijker is om je excuses aan te bieden dan om iemand te beledigen. Heb ik ooit ergens gehoord.  Ik gaf hem lachend een hand ten teken dat we weer vrienden waren. Gelukkig is er Corona anders was hij me ook nog gaan kussen.

Eigenlijk is het best goed fietsen vandaag. Ik ben alleen niet erg ver gekomen. Het eten in Verona duurde natuurlijk ook weer te lang, maar het was een leuke ervaring. Verona is trouwens een geweldige stad om te gaan bekijken. Het oude kasteel en de oude stadsmuren zijn echt de moeite waard. Om 1 uur fiets ik Verona uit en ga richting Montagnana. Om 3 uur ga ik in de felle zon een hotel boeken en maak ik een foutje. Ik heb een hotel geboekt vlak bij Verona en kon ik weer terug gaan fietsen. Ik zag het pas toen ik de route naar het hotel op mijn scherm zag. Zo tegen half 5 kwam ik in mijn hotel. Ik heb eigenlijk de hele middag gefietst en ik zit misschien op 10 kilometer van Verano. Hier heb ik echt enorm lopen blunderen. Ik zou zwaar moeten balen, maar ik heb het mezelf meteen vergeven toen ik de hotelkamer in liep. AIRCOOOOOOOOO. Dat kom je natuurlijk nooit tegen in die griebus hotelletjes die ik altijd boek. Heerlijk lig ik dit op mijn bed in de koelte te schrijven. Een geluk bij een ongelukje. Morgen maar wat meer fietsen. Van de andere kant, wat geef ik daar nou om. Ik heb de tijd. Nu eerst gaan eten en dan de eerste- en de tweede vrije training van de F1 bekijken. Ik wens jullie een fijne avond.