Dag 20 naar Rome (58 km.)

Gisteren uren bij de fietsenmaker gezeten. Toen kwam de filiaalmanager zeggen dat hij klaar was maar de achterband was totaal versleten. Raar want dat ding is er net voor vertrek opgelegd (dacht ik). Maar goed, ook nog een nieuwe achterband. Eindelijk kwam hij uit de werkplaats en mocht ik een testrit maken. Meteen bij het schakelen liep het hele systeem vast en kon ik teruglopen met een fiets op mijn nek. Omdat de winkel eigenlijk al gesloten was kon ik helaas vanmorgen om 9:30 de fiets pas halen. Precies zoals ik zei, een gehandicapte fiets. Het grote tandwiel voor is niet meer te gebruiken en als je het gebruikt dan crasht het weer helemaal. Maar ik heb meer power en wat meer klimkracht. We gaan het meemaken.

Op weg naar het Gardameer krijgt het nieuwe systeem zijn vuurdoop. Ik kan alleen niet meer terug als het fout gaat. Laat ik maar vertrouwen op het vakmanschap van de monteurs. Dat vertrouwen blijkt terecht. Die grote versnellingen heb ik eigenlijk nooit nodig gehad en kan ik dus missen, en het werkt allemaal net iets soepeler. 

En dan wijk je ineens af vanaf de vertrouwde route langs het water net na Rovereto. Dan wordt het toch even bikkelen. Hier en daar een paar stevige klimmen. Bij de meeste moest ik alsnog duwen. Bij sommige hellingen krijg je zelfs het bevel om af te stappen. Maar het was dan ook echt steil. Dan kom je na al dat geploeter op een redelijke hoogte boven het Gardameer uit. Dat zorgde voor een fantastisch geluksgevoel. Ik kwam meteen bij een heerlijk terras met uitzicht over het Gardameer. Even iets drinken en een paar foto's maken.

Daarna een supersnelle afdaling waar ik niet harder durfde dan 20. Maar uiteindelijk kwam ik in de haven en wilde een ticket kopen om van noord naar zuid over het meer te varen. Stond namelijk al een tijdje op mijn verlanglijstje. Natuurlijk ging dat niet zomaar. Mijn boot naar Bardolino vertrok vanuit Riva. Dat is dus aan de andere kant van het Gardameer. De verkoper zei dat ik dat met de fiets gemakkelijk kon halen in 10 minuten. De boot vertrok over een half uur,  tijd genoeg. Rekening houdend met de Italiaanse mentaliteit gokte ik dus dat ik het misschien net kon halen. En inderdaad in de laatste minuut voor vertrek reed ik mijn fiets aan boord. Zonder kaartje was het wel 1 euro duurder. Deze overtocht duurd ongeveer 4 uur. Ik heb inmiddels op mijn gemak een hotel gezocht in Bardolino en ik zit zowat aan het meer in Hotel Taormina. Even een paar foto's van de plaatsjes waar we aangelegd hebben.

Als je hier geen vakantiegevoel van krijgt is er iets mis met je. Echt heel mooi. Het is echter vandaag niet zo warm als gisteren en daar ben ik wel blij mee. Ze zeggen 29-30 graden. Maar als je boven aan dek staat wil je een vest aantrekken. Het is ook heel mooi dat het water hier kraakhelder is en je kijkt meters diep weg. 

Ik denk dat ik wel klaar ben voor vandaag. Alles is goed gegaan met de fiets. De boot waar ik op zit doet het goed. De mensen zijn allemaal in vakantiestemming en ik hoef alleen nog maar de was te doen voordat ik ga eten. Ik blijf geen foto's maken want ze zijn allemaal even mooi. Ik wens jullie dus een fijne avond.