Dag 10 naar Rome (81 km.)

Het was een hele zware dag met heel veel klimmen. Ik geloof ook niet dat je dit met  volle bepakking en een gewone fiets, natuurlijk wel met dertig versnellingen, kunt fietsen. Komt ook bij dat mijn bepakking en paar kilo te zwaar is. Terwijl de verteller natuurlijk ook iets aan de zware kant is. Maar het is op een flink aantal hellingen niet te doen. De beschrijving zegt 10%. Maar dan 900 mtr. Heel simpel dat lukt niet. De mannen op die mountainbikes en de racefietsen komen er wel mee boven. De rest moet toch echt gaan duwen en dan begin je toch te denken hoe dat gaat straks in Oostenrijk. Ik heb 1 klim gehad waarop ik na 300 mtr. omdraaide. Het was levensgevaarlijk met voorbij razend verkeer op een smalle weg. Ik besloot het risico niet te nemen. In het dal vond ik een bushalte toen na 1 uur wachten de bus stopte zei de chauffeur, "ik moet hier niet stoppen maar Ik breng je wel even naar boven maar daarna zet ik je er uit". Hij stopte wel vaker als hij een fietser bij de bushalte zag staan. Daar werd ik wel blij van en kon ik dat stuk overslaan. De etappe was 49 km. maar ik heb ondanks de vermoeiende klimpartijen, de achterstand ingehaald. Nergens voor nodig, maar ik vond dat het wel kon. Mede door het feit dat ik nergens een hotel kon vinden ben ik maar naar het eindpunt in Ellwangen gefietst. 

Morgen ga ik naar Dillingen an der Donau. Nog een paar dagen en dan ga ik de Oostenrijke grens over. Hier het kaartje van morgen.

Ook staat er in de routebeschrijving steeds vermeld waar de hoogtemeters gemaakt moeten worden.

Net wel eerst genoten van het Nederlands elftal voordat ik dit schreef. 3-0, wat een resultaat. Nou ondanks de pijnlijke beentjes heb ik zin in morgen. Een fijne avond gewenst.